MASEREEL

Tijdens de winter van 2024-25 verbleef Vaast Colson in de iconische kunstenaarswoningen die meer dan vijftig jaar de residentiewerking van MASEREEL mogelijk hebben gemaakt en nu plaats maken voor een nieuw kunstenaarspaviljoen. Het inspireerde hem om de negen achtergelaten douchegordijnen te recupereren voor het hybride werk Framing and reframing (Gradually experiencing the consequence(s) of being in the world). Elk exemplaar bestaat uit een opgespannen douchegordijn, waarop handmatig een zeefdruk werd aangebracht, en waaraan enkele elementen – waaronder een USB en een polaroid – werden toegevoegd.

Meerdere aspecten van Framing and reframing roepen het begrip kwetsbaarheid op. Zie bijvoorbeeld de tweeledige zeefdruk, met aan de linkerkant een stripachtig storyboard en aan de rechterkant een schets. Een figuur met hoed, opgebouwd uit telkens dezelfde basisvormen, lijkt verwonderd om zich heen te kijken: hij staat in de wereld, echter zonder concrete bestemming. Of nog: het originele etiket aan de achterkant van het gordijn, waarvan Colson de schelp associeerde met De Geboorte van Venus van Sandro Botticelli (1445-1510), krijgt een verlengde in de polaroid, waarin de kunstenaar de pose van Venus overneemt.

Colson definieert Framing and reframing als een hybride: een afgewerkt object, dat tegelijk een intern geheugen heeft en een permanent potentieel. Of nog: een generator, dat andere dingen kan voortbrengen. Zo bevat de hogergenoemde USB onder meer de geluidsopname I’m just a hummin’ and a walin’ (The act of finding oneself behind the screen by means of echo location) waarin je de kunstenaar al neuriënd en kwelend een douche hoort nemen.

Voor velen onder ons is de douche een plek die we het minst identificeren met onze professionele activiteiten: het is een plaats waar je letterlijk en figuurlijk het meest naakt bent, met een douchegordijn als flinterdunne bescherming. De intuïtie van Vaast Colson is echter dat een dergelijke private context net dé plek is om te creëren. Net wanneer je gedachten elders zijn, ontstaan er verrassende inzichten. Als je dan goed luistert naar de tekstflarden die af en toe opduiken, merk je dat deze niet de lichtvoetigheid hebben die je normaal zou verwachten.